تیکه‌داران فصلی خبرنگاران
در بیست سال گذشته نهادهای زیادی تحت نام حامی خبرنگاران، توسط برخی‌ها ایجاد شده بود که کارآیی آن‌ها برای حمایت از خبرنگاران بسیار اندک، سلیقه‌ای و گزینشی بود. خبرنگاران در دو دهه اخیر با مشکلات و بی‌عدالتی‌های زیادی مواجه بودند که برای حل آن مشکلات، بارها به نهادهای حامی رسانه‌ها مراجعه می‌کردند و چاره‌ای برای حل مشکلات خود پیدا نمی‌‌کردند.
در بیست سال گذشته نهادهای زیادی تحت نام حامی خبرنگاران، توسط برخی‌ها ایجاد شده بود که کارآیی آن‌ها برای حمایت از خبرنگاران بسیار اندک، سلیقه‌ای و گزینشی بود. خبرنگاران در دو دهه اخیر با مشکلات و بی‌عدالتی‌های زیادی مواجه بودند که برای حل آن مشکلات، بارها به نهادهای حامی رسانه‌ها مراجعه می‌کردند و چاره‌ای برای حل مشکلات خود پیدا نمی‌‌کردند.
امروز 30 جدی، مصادف با ششمین سال‌یاد خبرنگاران موبی گروپ است، شش سال قبل در همین روز در ناحیه ششم کابل به تعداد شش نفر از خبرنگاران و کارمندان موبی گروپ کشته و بیست‌وهفت تن دیگر در اثر حمله انتحاری زخمی شدند. در دو دهه اخیر تعداد زیادی از خبرنگاران در سرتاسر افغانستان در اثر حمله‌ها و اتفاقات مختلف کشته و مجروح شده‌اند.
نهادهای حامی خبرنگاران، با استفاده‌جویی از هویت خبرنگاران و ارزش‌های حقوق بشری، همواره برای به دست‌آوردن پروژههای بیرونی کار کردند و در طول آن مدت پول‌های هنگفتی را از آن خود کردند.
این روزها خبرنگاران به خاطر فساد، بی‌عدالتی، سوءاستفاده از نام خبرنگاران و فروش اسنادهای خبرنگاری توسط این نهادها شکایت می‌کند. تعداد از این خبرنگاران در دولت پیشین مورد لت‌وکوب و شکنجه مسئولین دولتی قرار می‌گرفت که هیچ نهاد حاضر به دادخواهی نبود و نهادهای که دَم از حمایت خبرنگاران می‌زدند در خواب خرگوشی بودند.
بعد از سرنگونی حکومت پیشین و تحولات اخیر در کشور، خبرنگاران هدف اصلی شلیک گروه طالبان قرار گرفتند، زندگی و فعالیت رسانهای زیر چتر طالبان به معنای قرار گرفتن با میل تفنگ است. با تسلط طالبان بر افغانستان، روند تخلیه امریکا و سایر کشورهای دیگر از کابل برای نجات جان افراد در معرض خطر آغاز شد که خبرنگاران در اولویت این روند قرار داشت، اما متاسفانه بازهم خیانت و بی‌عدالتی همین نهادهای حامی رسانه‌ها باعث شد که خبرنگاران دوباره زیر گلوله طالبان قرار بگیرند و زندگی‌شان به خطر مواجه شود.
در ماه‌های اخیر حکومت طالبان، تعدادی از خبرنگاران مورد لت‌وکوب و شکنجه طالبان قرار گرفتند و تعدادی از خبرنگاران حین فعالیت از ساحه بازداشت شده و به جای نامعلوم انتقال داده شدند که این امر باعث نگرانی بیش‌تر خبرنگاران شدند. به اساس وضع محدودیت‌های جدی از سوی طالبان بر رسانه‌ها باعث شد بیش از 84 درصد از خبرنگاران کارهای‌شان را از دست بدهند.
اکنون که خبرنگاران از زیر تهدید بودن‌شان سخن می‌زنند کجا هستند این نهادهای حامی خبرنگاران؟
چیزی که بیش‌تر در افغانستان تبدیل به یک اصل شده است، ترجیح دادن منافع شخصی بر منافع جمعی است. بنابراین نهادهای حامی رسانه‌ها منافع خودشان را نسبت به زندگی و سرنوشت خبرنگاران و مدافعان واقعی آزادی بیان، اهمیت دادند و جفای بزرگی در حق خانواده آزادی بیان کردند.
با این‌که در گذشته ده‌ها نهاد برای حمایت از خبرنگاران شکل گرفته بود بعد از تحول تعداد زیادی از نهادهای دیگر نیز بر این نهادها افزوده شده است، تا هنوز هیچ خبرنگاری از سوی این نهادها حمایت نشده و تنها به پروژه گرفتن از نام خبرنگاران اکتفا کرده‌اند.
خبرنگاران همواره در دفاع از آزادی بیان و ارزش‌های مردم‌سالاری تا پای جان رزمیدند، اما نهادهایی که بنیاد رسانهای نداشته با استفاده‌جویی تمام از نام خبرنگاران به دنبال پروژههای خارجی و پول‌های گزاف برای منافع شخصی‌شان، اقدام به تجارت با اسناد رسانهای کرده و زمینه را برای کارمندان و خبرنگاران زیر تهدید دشوار ساخته است.
