تاثیرات آموزشهای محیط زیستی بر خانوادهها
حفظ محیط زیست، یکی از آموزههای فرهنگی هر جامعه است که باید به وسیله گروههای مختلف به شهروندان آموزش داده شود. معارف یکی از نهادها و محیطهای موثر آموزشی است که میتواند در آموزش نکات مهم زندگی در یک شهر به ویژه حفظ محیط زیست، نقش انکارناپذیری داشته باشد. معارف یکی از نهادهای موثر در موضوع جامعهپذیری است.
حفظ محیط زیست، یکی از آموزههای فرهنگی هر جامعه است که باید به وسیله گروههای مختلف به شهروندان آموزش داده شود. معارف یکی از نهادها و محیطهای موثر آموزشی است که میتواند در آموزش نکات مهم زندگی در یک شهر به ویژه حفظ محیط زیست، نقش انکارناپذیری داشته باشد. معارف یکی از نهادهای موثر در موضوع جامعهپذیری است.
پیکآفتاب: آگاهان بر نقش انکارناپذیر خانواده معارف بر آموزشهای محیط زیستی تاکید دارند؛ غلامحیدر حسینی، مدیر لیسه عالی عبدالرحیم شهید از نقش موثر مکتب و آموزگاران بر مسئولیتپذیری دانشآموزان در حفظ محیط زیست سخن میگویند.
به باور مدیر لیسه عبدالرحیم شهید، یکی از خوبیهای پیامرسانی محیط زیستی از طریق مکتب این است که، از طریق دانشآموز، چندین نفر دیگر هم میآموزند.
حسینی به پیکآفتاب گفت: “خوبی پیام رساندن از طریق مکتب در این است که متن جامعه را میتوانیم آموزش بدهیم. رسالتی را که یک کودک میتواند در خانواده ایفا کند هیچکس دیگر نمیتواند؛ زیرا زمانی که او چیزی از مکتب میآموزد، آن را با خانواده نیز شریک میکند.”
حسینی میافزاید، برخی از ارزشهای محیط زیستی در افغانستان آسیب دیده است و باید کوشش شود تا این فرهنگ در بین مردم، به ویژه جوانان دوباره زنده شود.
آموزگاران نیز با تاکید بر نقش مکتب و عوامل آن، توجه بیشتر این گروه را در طرز رفتار با دانشآموزان مهم میدانند.
نرگس ترکمن، یکی از آموزگاران شهر کابل باور دارد که دانشآموزان هر الگویی را که از آموزگار میگیرند، به جامعه انتقال میدهند. او گفت: “وظیفه معلم این است که در حضور شاگردان نسبت به خرابی محیط زیست از خود یک واکنش جدی نشان دهد. زمانی که در صنف، کوچه یا در مکتب یا در جای دیگر میبیند که محیط زیست را کسی رعایت نمیکند، در این باره معلم جدیت نشان بدهد که برای صحتشان، اقتصادشان، برای محیط زیست مضر است. در مجموع برای رفاه اجتماع مضر است؛ پس از این نگاه یک انگیزه برای شاگردان ایجاد شود.”
در همین حال محمدزمان وطنیار، مدیر تدریسی لیسه عبدالرحیم شهید، وجود کتابهای درسی با موضوع محیط زیست را در ساختن این فرهنگ و انتقال آن به دانشآموزان موثر میخواند. وطنیار به پیکآفتاب میگوید، افزون بر مکتب، پدران و مادران نیز مسئولاند تا به عنوان آموزگاران موثر به فرزندان خود بیاموزند که در حفظ محیط زیست و پاکی آن بکوشند.
حالا آموزش دانشآموزان از طریق آموزگاران و فضای مکاتب آغاز میشود که در چگونه محیطی برای آنان آموزش داده میشود. اگر مکاتب از نگاه محیط زیستی پاک باشد، بدون شک دانشآموزان با دیدن این گونه محیط میکوشند. در زندگی روزمره ماحول خود را مثل مکاتب نظیف نگهدارند.
از سویی هم، غلام حیدر حسینی، مدیر لیسه عبدالرحیم شهید بر اقدام عملی در این زمینه تاکید میکند و میگوید مکتب در کنار داشتن متون آموزشی، عملاً باید به دانشآموزان یاد دهد که چگونه باید محیط زیستشان را پاک نگهدارند. او گفت: “در بخش عملی همیشه تاکید ما بر این بوده که مکاتب ما محیط آن پاک و سالم باشد، در کنار حشرهای که از طرف شهرداریها و موسسات دیگر راهاندازی میشود، باید محیط ادارات به خصوص ادارات مربوط به معارف، سبز و پاک باشد و گل کاری داشته باشد.”
تاکید بر ترویج فرهنگ شهرنشینی و آگاهی دادن به شهروندان درباره مسئولیتهایی که در قبال شهر و محیط زندگی خود دارند، از جمله مسایلی است که به باور آگاهان، آن را نمیتوان وظیفه مشخص یک فرد یا گروه عنوان کرد و تمام شهروندان باید در این امر سهم بگیرند.