امرالله صالح: روزهای قدرت طالبان رو به پایان است

معاون رئیس جمهور فراری افغانستان، گفته که روزهای قدرت طالبان رو به زوال است. او تاکید کرده که تا رسیدن به هدف به مقاومت مسلحانه ادامه خواهیم داد. او در عین حال گفته که اگر طالبان انتخابات را قبول کنند، ما با آن‌ها یک‌جا می‌شویم.

پیک‌آفتاب: امرالله صالح، معاون رئیس جمهور فراری افغانستان، در تازه‌ترین گفتگوی خود با «فارن‌پالیسی»، خواستار برگزاری انتخابات و سپردن کنترل آینده به شهروندان افغانستان شده است. او هم‌چنین در مورد نقش پاکستان به عنوان حامی طالبان و “امید کاذب” توافق دونالد ترامپ با طالبان، که زمینه بازگشت طالبان به قدرت را تسهیل کرد، سخن گفته است.

صالح گفته که طالبان از حمایت مردم افغانستان برخوردار نیستند و روزهای قدرت این گروه به شماره افتاده است. او از ادامه مقاومت مسلحانه علیه طالبان سخن گفته، اما در عین حال خواستار برگزاری انتخابات شده است.

صالح، تصاحب قدرت توسط طالبان را گسترش یک چرخه معیوب خوانده که به گفته او برای هیچ بخشی از جامعه افغانستان به جز طالبان و پاکستان به عنوان حامی آن‌ها، جذابیت ندارد و به همین دلیل هیچ کس در کابل از آن‌ها استقبال نکرده است. معاون رئیس جمهور فراری افغانستان ادعا کرده که با تسلط طالبان، جامعه احساس می‌کند که توهین شده و به حاشیه رفته است. به باور صالح، از نظر سیاسی، این یک ساختار متزلزل است و با مقاومت مواجه است.

صالح از روند صلح انتقاد کرده و آن‌را طرحی برای ایجاد دو دستگی در جامعه افغانستان خوانده و گفته که این یک امید واهی بود، وجود نداشت و امروز هم وجود ندارد. بنابراین، شکل‌گیری مقاومت ضد طالبان، چه از نظر سیاسی و چه نظامی، آسان‌تر می‌شود.

صالح طالبان را حکومت دست‌نشانده ارتش پاکستان خوانده و گفته که هرچند طالبان تلاش می‌کنند تا این واقعیت تلخ را پنهان کنند، اما واقعیت این است که بازوی «آی‌اس‌آی» در قالب شبکه حقانی اکنون در کابل در قدرت است. گروهی که به گفته آقای صالح از سوی مردم افغانستان قابل پذیرش نیست.

معاون رئیس جمهور فراری افغانستان خواهان حکومتی مبتنی بر انتخابات شده و گفته که ما برای یک افغانستان متکثر مبارزه می‌کنیم، انتخابات می‌خواهیم و حکومتی می‌خواهیم که اراده مردم در آن مهم باشد. صالح بر ادامه مبارزه با طالبان تاکید کرده و گفته که در این راه حتا اگر حمایت خارجی نداشته باشند، مصمم هستند. به گفته صالح، در حکومت طالبان، اکثریت مردم افغانستان احساس می‌کنند به سوژه‌های بی‌صدا تقلیل یافته‌اند.

صالح در مورد فساد در نظام جمهوری هم گفته که هرچند فساد و بی‌کفایتی در حکومت قبلی بی‌داد می‌کرد و نقش مهم در سقوط نظام داشت، اما قضایای مهم‌تری است که فعلاً مخفی مانده است و رسانه‌های قدرتمند نیز تلاش دارند روایت غالب در مورد دلایل سقوط را حول محور فساد در دولت افغانستان و بی‌کفایتی رهبران شکل دهند و این یک تلاش حساب شده و عمدی از سوی این رسانه‌ها برای نادیده گرفتن مسائل بزرگ‌تری است که در این روایت گم شده است.

او گفته که ما سهم خود را در این سقوط درک می‌کنیم، اما این تمام داستان نیست. صالح سپس پرسیده که چرا پاکستان مجازات نشد؟ توافق‌نامه امنیتی دوجانبه چه شد؟ وضعیت توافق‌نامه مشارکت استراتیژیک با چندین کشور عضو ناتو چگونه است؟ آیا این واقعیت نیست که یک گروه شورشی تروریستی این توافق‌نامه‌ها را باطل کرده است؟

صالح تاکید کرده که من از زیر بار مسئولیت فرار نمی‌کنم. مردم افغانستان حق دارند عصبانی، ناامید و سردرگم باشند. اما باید دانست که هدف از مقاومت کنونی توجیه امرالله صالح یا هیچ کس دیگری نیست، بلکه مقاومت برای یک هدف بسیار بزرگ‌تر و عمیقاً انسانی شکل گرفته است. در مقاومت هیچ کس برای من نمی‌جنگد. آن‌ها برای کرامت خود، برای هویت خود، برای حقوق اولیه خود به عنوان انسان مبارزه می‌کنند.

صالح هم‌چنین اعتماد بیش از حد به جامعه جهانی را «اشتباه نابخشودنی» خوانده و گفته که این مسئله باعث شده که ما همسایگان خود را از خود بیگانه کنیم، زیرا دست دولت ما در دست قدرت‌های غربی بود. او هم‌چنین گفته که فاکتورهای زیادی وجود دارد که منجر به فاجعه 15 اگست شد، از جمله این که ایالات متحده برای حل مسئله حمایت پاکستان از طالبان با دولت افغانستان هم‌کاری نکرده است.

صالح وجود فساد در حکومت قبلی را یک بهانه می‌داند و معتقد است که این پدیده اکنون در بین طالبان به مراتب بیش‌تر از جمهوری است. به گفته صالح، دلیل این که فسادهای گسترده طالبان افشا نمی‌شود این است که دست‌رسی به اطلاعات وجود ندارد، گوشی‌های هوشمند جستجو می‌شوند، حکومت نظامی پاسخگو نیست، مردم از درآمد کشور خبر ندارند، بیش از 70 درصد رسانه‌ها تعطیل شده‌اند و منتقدان ترسیده‌اند. او سپس پرسیده که چگونه می‌توان فهمید که فساد کم‌تر است؟ گزارش کم‌تر، دست‌رسی کم‌تر، عدم پاسخگویی و فضای حاکم بر ترس، به معنای نبود فساد نیست.

صالح تاکید کرده که اگر فساد نیست و وضعیت خوب است، چرا میلیون‌ها نفر می‌خواهند کشور را ترک کنند؟

صالح در مور این سوال که اگر طالبان به رسمیت شناخته شوند، برای مقاومت چه معنایی خواهد داشت؟ گفته است: اگر طالبان شروع به مشروعیت‌خواهی از مردم افغانستان و آغاز یک روند واقعی و معتبر کنند، ما از آن استقبال خواهیم کرد. ما در فرآیندی شرکت خواهیم کرد که به مردم این امکان را می‌دهد تا در تعیین شخصیت دولت و انتخاب رهبران آن نظر مستقیم داشته باشند. اما در برابر هر وسیله و راه دیگری که ظلم طالبان را طولانی کند، مقاومت خواهیم کرد. او گفته که در حال حاضر مقاومت مسلحانه ادامه دارد. مردم طالبان را نمی‌خواهند. اگر طالبان ادعای حمایت مردمی دارند، باید به انتخابات بله بگویند، به روندی که در آن مردم نقش مستقیمی در تعیین شخصیت دولت و حکومت داشته باشند و بتوانند خواستار پاسخگویی باشند.

صالح تاکید می‌کند که این مقاومت ماجراجویی چند نفر نیست، گلایه چند نفر نیست، اگر مقاومت چند شخصیتی بود، پاکستانی‌ها خانه‌به‌خانه نمی‌رفتند و از احمد مسعود التماس نمی‌کردند که با نماینده‌شان در کابل صلح کند.