سکوت جهانی در برابر جنایات وحشیانه اسرائیل در غزه

۱. وابستگی سیاسی و اقتصادی کشورهای اسلامی به غرب

یکی از مهم‌ترین دلایل سکوت کشورهای اسلامی، وابستگی ساختاری آن‌ها به نظام سلطه جهانی به رهبری آمریکا و کشورهای اروپایی است. بسیاری از این کشورها برای بقاء سیاسی خود، نیازمند حمایت‌های اقتصادی و امنیتی از غرب هستند.

رژیم‌هایی که موجودیتشان وابسته به تایید و پشتیبانی قدرت‌های غربی است، نمی‌توانند مواضعی اتخاذ کنند که با منافع آمریکا یا اسرائیل در تضاد باشد. این کشورها حتی اگر در لفظ از مردم فلسطین حمایت کنند، در عمل حاضر به اقدامات عملی مانند قطع روابط دیپلماتیک، تحریم اقتصادی یا حتی فشار رسانه‌ای گسترده علیه اسرائیل نیستند.

۲. نبود وحدت و انسجام در جهان اسلام

جهان اسلام در حال حاضر از تفرقه عمیق سیاسی و مذهبی رنج می‌برد. تضادهای فرقه‌ای (مانند شیعه و سنی)، اختلافات سیاسی (مانند رقابت‌های ایران، عربستان، ترکیه و قطر)، و جنگ‌های نیابتی در منطقه (یمن، سوریه، لیبی و …) باعث شده‌اند که کشورهای اسلامی نتوانند در موضوع فلسطین یکصدا عمل کنند.

با وجود وجود نهادهایی مانند سازمان همکاری اسلامی، این سازمان‌ها کارایی لازم برای ایجاد اجماع و اقدام هماهنگ ندارند و عمدتاً به صدور بیانیه‌های نمادین بسنده می‌کنند.

۳. تسلط رسانه‌های جریان اصلی غربی و تحریف حقیقت

یکی دیگر از عوامل کلیدی، تسلط رسانه‌های غربی بر افکار عمومی جهان است. این رسانه‌ها، با جانبداری از اسرائیل، اخبار مربوط به فجایع غزه را یا سانسور می‌کنند یا وارونه جلوه می‌دهند. در نتیجه، حتی در کشورهای اسلامی که مردم نسبت به مظلومیت فلسطینی‌ها احساس همدردی دارند، اطلاعات ناقص و تحریف‌شده به مخاطب می‌رسد.

نبود رسانه‌های قدرتمند جهانی از سوی کشورهای اسلامی، به اسرائیل اجازه داده است تا روایتی که خود می‌خواهد از جنگ ارائه دهد و با مظلوم‌نمایی، جنایات خود را پنهان کند.

۴. عادی‌سازی روابط با اسرائیل و پروژه “صلح ابراهیم“

در سال‌های اخیر، چند کشور عربی مانند امارات، بحرین، مغرب و سودان در چارچوب پروژه‌ای تحت عنوان “توافقات ابراهیم“ روابط خود را با اسرائیل عادی‌سازی کردند. این روابط نه‌تنها به اسرائیل مشروعیت بخشیده، بلکه کشورهای امضاکننده را نیز به نوعی در برابر اقدامات جنایت‌بار اسرائیل بی‌تفاوت یا حتی همدست کرده است.

این روند نشان‌دهنده آن است که برخی دولت‌های عربی دیگر اولویتشان منافع اقتصادی و روابط با غرب است، نه حمایت از مردم فلسطین یا دفاع از مقدسات اسلامی در قدس.

۵. سرکوب اعتراضات مردمی در کشورهای اسلامی

مردم بسیاری از کشورهای اسلامی، به‌ویژه در جهان عرب، بارها با راهپیمایی و تظاهرات حمایت خود از مردم غزه را نشان داده‌اند. اما این حرکت‌های مردمی غالباً با سرکوب امنیتی شدید مواجه شده‌اند. دولت‌ها از ترس گسترش اعتراضات یا سیاسی شدن آن، صدای ملت‌های خود را خفه کرده‌اند.

در حالی‌که انتظار می‌رفت دولت‌ها صدای مردم خود را در مجامع بین‌المللی منعکس کنند، اغلب آن‌ها سیاست‌های داخلی را بر اصول انسانی و اسلامی ترجیح داده‌اند.

۶. ناتوانی یا نادیده‌انگاری نهادهای بین‌المللی

سازمان‌هایی مانند سازمان ملل، شورای امنیت، دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC) و …، که وظیفه دارند در برابر جنایات جنگی وارد عمل شوند، به دلیل نفوذ گسترده لابی صهیونیستی و وتوهای مکرر آمریکا، عملاً ناتوان یا بی‌اراده هستند.

این ضعف ساختاری در نهادهای بین‌المللی، نه‌تنها مانع محکومیت اسرائیل شده بلکه زمینه را برای ادامه جنایات این رژیم فراهم کرده است.

۷. سیاست‌های دوگانه و ریاکارانه غرب

غرب همواره شعار دفاع از حقوق بشر، دموکراسی و عدالت سر می‌دهد، اما در عمل، در برابر جنایت‌های اسرائیل نه‌تنها سکوت کرده، بلکه با حمایت‌های تسلیحاتی، مالی و دیپلماتیک از آن، در این جنایات شریک است. این دوگانگی رفتاری، موجب ناامیدی گسترده در جهان اسلام از صداقت ادعاهای غرب شده است.

نتیجه‌گیری: نیاز فوری به بیداری اسلامی و اقدام هماهنگ

وضعیت کنونی غزه یک فاجعه انسانی بی‌سابقه در قرن حاضر است. جنایاتی که از اکتبر ۲۰۲۳ تا امروز در غزه رخ داده، نه‌تنها فریادی است برای عدالت، بلکه آزمونی است برای شرافت انسانی، دینی و اخلاقی ملت‌ها و دولت‌ها.

کشورهای اسلامی اگر به اصول اسلامی، کرامت انسانی و وحدت امت ایمان دارند، باید از سطح بیانیه و همدردی عبور کنند و به اقدام عملی و مؤثر روی آورند. این اقدامات می‌تواند شامل:

• تحریم کالاهای حامی اسرائیل
• قطع روابط دیپلماتیک
• تشکیل دادگاه‌های بین‌المللی برای بررسی جنایات جنگی
• فشار بر سازمان ملل برای لغو عضویت اسرائیل
• حمایت واقعی از مقاومت فلسطین

باشد.

اگر جهان اسلام در این آزمون تاریخی مردود شود، نه‌تنها در برابر خون شهیدان فلسطین مسئول خواهد بود، بلکه در برابر نسل‌های آینده نیز پاسخی نخواهد داشت.