«تکبیر عاشقانه» (دفتر شعرهای آئینی) صالح محمد خلیق منتشر شد
ــ با آقای خلیق و اثرهای او بیشتر آشنا شوید:
صالح محمد خلیق، سراینده، نویسنده، برگرداننده، روزنامهنگار و پژوهشگر اهل افغانستان است. «تکبیر عاشقانه» دفتر شعرهای آئینی آقای خلیق است که به تازگی از سوی انجمن هنر و ادبیّات آیینی افغانستان در سال روان ۱۴۰۳ هجری خورشیدی در ۱۴۵ صفحه به قطع رقعی با برگآرایی علی جعفری و طراحی روی جلد توسّط شفیق صادقی در یکهزار نسخه در تهران به چاپ رسیده است.
این اثر دربرگیرندهٔ مقدّمهیی از سیّدسکندر حسینی بامداد و ۷۱ سروده از سال ۱۳۵۳ تا ۱۴۰۲ در تنپوشههای غزل، مثنوی، چهارپاره، نیمایی، سپید، رباعی و دوبیتی است.
آقای خلیق میگوید که تاکنون از وی 24 دفتر شعر و 20 اثر پژوهشی و منثور به چاپ رسیده است.
ــ با آقای خلیق و اثرهای او بیشتر آشنا شوید:
ــ صالحمحمد خلیق، فرزند صوفی محمدعیسی و فاطمه سعیدی، شاعر، نویسنده، پژوهشگر، مترجم و روزنامهنویس افغانستان، در ۱۲ آبان/ عقرب سال ۱۳۳۴ خورشیدی در شهر مزار شریف، مرکز استان بلخ زاده شده است.
خلیق دورۀ دانشآموزی را در سالهای ۱۳۴۳ ــ ۱۳۵۱ در دبستان میانۀ «نادرشاهی» مزار شریف، آموزشهای فنّی را در رشتۀ زمینشناسی نفت و گاز در سالهای ۱۳۵۱ ــ ۱۳۵۵ در دانشسرای نفت و گاز مزار شریف، آموزشهای عالی را در رشتۀ ادبیات فارسی تا درجۀ کارشناسی در سالهای ۱۳۷۳ ــ ۱۳۷۵ در دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بلخ و مقطع کارشناسی ارشد را در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی در سالهای ۱۳۹۳ ــ ۱۳۹۴ در دانشگاه پیام نور سپری کرد.
او در سال ۱۳۵۶ با دوشیزه مینا خلیق ازدواج کرده است و ثمرۀ این ازدواج دو پسر و چهار دخترِ دانشآموخته به نامهای بهرام برزین، سهراب سامانیان، شگوفه خلیق، نگینه، تهمینه و پیمانه خلیق اند.
صالحمحمد خلیق از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۶ کارمند کارخانۀ کود شیمیایی بلخ بود و از سال ۱۳۶۹ تا کنون رئیس انجمن نویسندهگان بلخ است. همزمان، وی از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۷ مدیر مسؤول و سردبیر ماهنامۀ امالبلاد، از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ مدیر مسؤول روزنامۀ بیدار، از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۲ مدیر مسؤول ماهنامۀ «کیان» بود و از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۹ رئیس ادارۀ اطلاعات و فرهنگ استان بلخ بود، پس از چهل سال خدمت در دستگاه دولت بر بنیاد قانون بازنشسته شد. وی از سال ۱۳۶۹ بدینسو رئیس انجمن نویسندهگان بلخ است و در باروری ادبیات و شعر امروز بلخ و پرورش و بالندهگی بسیاری از شاعران و نویسندهگان مطرح بلخ و کشور نقش داشته است.
خلیق، عضو انجمن پیوند در تاجیکستان، عضو هیأت رهبری کانونهای فرهنگی مولانا جلالالدین محمد بلخی، حکیم ناصر خسرو بلخی، امیر علیشیر نوایی، مؤسس ماهنامۀ ادبی راه، نشریه انجمن نویسندهگان بلخ و عضو گروه دبیران برخی از نشریههای افغانستان بوده و است. خلیق در ۱۵ همایش جهانی در داخل و خارج از کشور شرکت کرده و در ارتباط با فعالیتهای فرهنگی، سفرهای رسمی و کاری متعددی به کشورهای ایران، تاجیکستان، اوزبیکستان، ترکمنستان، پاکستان، هندوستان، عربستان سعودی، فرانسه، ترکیه، لهستان و ایالات متحدۀ آمریکا داشتهاست.
خلیق، شعر میسراید، در زمینههای فرهنگ، ادبیات و تاریخ مینویسد و نیز شماری از آثار علمی، تاریخی و ادبی را از زبان روسی به فارسی برگردان کرده است. از صالحمحمد خلیق تا اکنون ۴۳ اثر به چاپ رسیده است که عبارت از:
- ۲۳ مجموعۀ شعر
- «سلام به آفتاب» (بلخ،۱۳۶۳)
- «کاج بلند سبز» (بلخ،۱۳۶۶)
- «بر پای راه ابریشم» (بلخ،۱۳۷۲)
- «یک آسمان ستاره» (بلخ،۱۳۸۲)
- «از اوجهای آبی …» (کابل،۱۳۸۶)
- «سرود ملّی عشّاق» (کابل،1391)
- «در بامیانِ قلبِ منی» (کابل، 1392)
- «مراد از بلخ، تو بودی…» (کابل، ۱۳۹۳)
- «نقطه و نقطه، باز هم نقطه» (کابل، ۱۳۹۳)
- «اینک فقط تو ماندهای» (کابل، ۱۳۹۳)
- «سوگنامۀ گل سرخ» (کابل، ۱۳۹۴)
- «آخرین مرز بیکرانی» (کابل، ۱۳۹۴)
- «هیجانِ جان» (کابل، ۱۳۹۵)
- «سرنوشتی دیگر» (کابل، ۱۳۹۵)
- «سخن عشق (Словалюбви)» (برگردان سرودههای خلیق از فارسی به روسی توسّط میرعادل شریفزاده) (کابل، ۱۳۹۵)
- «کولاک میگرید (Плачет метель)» (برگردان شعرهای سرگی یسینین از روسی به فارسی) (کابل، ۱۳۹۶)
- «زمزمۀ نام خراسان» (کابل، ۱۳۹۷)
- «به رهگذار غچیها» (کابل، ۱۳۹۸)
- «از زخمهای تازه» (کابل، ۱۳۹۹)
- «از برگهای ریختۀ یادنامهها» (پیشاور، ۱۳۹۹)
- «در قحطسال عاطفه» (کابل، ۱۳۹۹)
- «گلهای خیابانی» (بلخ، ۱۴۰۲)
- «امتداد آفتاب» (تهران و دهلی، ۱۴۰۲)
- “تکبیر عاشقانه” (تهران، ۱۴۰۳).
- ۲۰ اثر پژوهشی و منثور
- «جشنهای آریایی» (بلخ،۱۳۷۰)
- «عُقاب و جایگاه آن در فرهنگ جهانی و سرودهها» (تهران، ۱۳۷۵)
- «سرگذشت روزنامۀ بیدار» (پیشاور،۱۳۸۰)
- «فریاد آزادی» (نگرشی بر سرودههای علامه سیداسماعیل بلخی) (بلخ، ۱۳۸۴)
- «تاریخ ادبیات بلخ از کهنترین روزگاران تا اوایل سدۀ بیستویکم» (کابل، ۱۳۸۷)
- «تاریخ روزنامهنگاری بلخ» (تهران، ۱۳۸۹)
- «آهنگ کیانی» (گزیدۀ سرودههای شاعران در ستایش درۀ کیان) (کابل، ۱۳۹۲)
- «آیینه در آیینه» (نقد و نظر) (کابل، ۱۳۹۴)
- «ساحههای باستانی و بناهای تاریخی بلخ» (تهران، ۱۳۹۴)
- «تأثیر شاهنامه بر شعر مقاومت افغانستان» (تهران، ۱۳۹۵)
- «ناشناختههای دانش» (مجموعۀ مقالههای برگردانشده از منابع روسی) (پیشاور، ۱۳۹۶)
- «نشانههای شکوه گذشتۀ بخدی» (بلخ، ۱۳۹۷)
- «والیان بلخ در نخستین سدۀ پس از بازستانی استقلال افغانستان» (کابل، ۱۳۹۸)
- «جاذبههای گردشگری بلخ» (کابل، ۱۳۹۹)
- «میدانهای نفت و گاز قشقری و بلخ» (بلخ، ۱۴۰۰)
- «نامۀ رَستگاری» (مجموعۀ مقالههای اجتماعی) (بلخ، ۱۴۰۰)،
- «پیامآور رَوشنایی و مِهر» (بلخ، ۱۴۰۰)
- «شگفتیهای هستی» (مجموعۀ مقالههای برگردانشده از زبان روسی به زبان فارسی دری) (بلخ، ۱۴۰۰)
- «جُستارهای زبانی و ادبی» (بلخ، ۱۴۰۱)
- «پاییز در بهار» (داستانهای کوتاه و پارچههای ادبی) (بلخ، ۱۴۰۱).