رمز و راز هایی که در بیت کوین نهفته است
در ابتدا باید بدانیم بیت کوین چیست؟ بیتکوین یک رمز ارز است، یعنی نوعی ارز دیجیتال. بر خلاف ارزهای سنتی – مثل دلار یا افغانی– بیتکوین توسط نهادهای مالی متمرکز حمایت یا تنظیم نمیشود. این باعث میشود که بین آن عده ایی که عقیده دارند تمرکززدایی به آزادی مالی منجر میشود محبوبیت پیدا کند، اما […]
در ابتدا باید بدانیم بیت کوین چیست؟ بیتکوین یک رمز ارز است، یعنی نوعی ارز دیجیتال. بر خلاف ارزهای سنتی – مثل دلار یا افغانی– بیتکوین توسط نهادهای مالی متمرکز حمایت یا تنظیم نمیشود. این باعث میشود که بین آن عده ایی که عقیده دارند تمرکززدایی به آزادی مالی منجر میشود محبوبیت پیدا کند، اما این ویژگی باعث بیثباتی آن هم میشود – میزان تقاضا خریداران و فروشندگان بیتکوین ارزشش را بالا میبرد و پایین میآورد.
در فبروری۲۰۲۴، قیمت ارز دیجیتال خیلی سریع رشد کرد – خبری خوشایند برای کسانی که بیتکوین دارند. اما در همین چند ماه اخیر بود که سقوط کرد – الگویی که چندین بار از زمان راهاندازی این رمزارز تکرار شده است.
اتریوم هم نام دومین رمز ارز بزرگ بعد از بیتکوین است که توکن اتر نمادش محسوب میشود و همچنان نام زنجیره بلوکی زیربنایش است. این زنجیره مجموعهای از کاربردها و داراییهای دیجیتالی را پشتیبانی میکند، مانند انافتیها. کارکردش همانند بیتکوین و دیگر رمزارزها است، اما در سال ۲۰۲۲ به سیستم عاملی سبزتر منتقل شد که منابع پردازشی و انرژی کمتری مصرف میکند.
صندوق مالی دیجیتال جایی است که سرمایهگذاران رمز ارزهای خود را نگه میدارند. همانطور که پیسه نقد را در دستکول دستی میگذاریم، این دستکول پیسه، هم داراییهای مجازی را نگه میدارند. دو نوع دارند؛ دستکول پیسه گرم و دستکول پیسه سرد. دستکول گرم به اینترنت وصل اند، لذا دسترسی به آنها برای انتقال سریع آسان و راحت تر است. دستکول سرد وسایل فیزیکی هستند مانند یواسبیهای مخصوصی که برای انبار کردن بلندمدت تر و امن تر رمز ارزها دور از اینترنت طراحی شدهاند.
صرافی رمزارزها فضایی دیجیتالی است که سرمایهگذاران میتوانند در آن رمز ارز بخرند،معامله و بفروشند همانند سرمایهگذاریهای سنتی، این صرافیها به عنوان واسطهای برای تبدیل پول سنتی، مانند دلار یا پبسه، به رمز ارزهایی مانند بیتکوین یا اتریوم عمل میکنند. بیشتر تراکنشها شامل کمیسیون میشوند.
صندوق قابل معامله گونهای از صندوقهای سرمایهگذاری مشترک است که به سرمایهگذار اجازه میدهد، روی ارزش چند دارایی شرط ببندد بدون این که خودش آنها را بخرد. این صندوقها را مانند سهام در بازار بورس خرید و فروش میکنند و ارزش شان به عملکرد کلی و صندوق بستگی دارد. این صندوقها میتوانند، برای نمونه، شامل ترکیبی از شمشهای طلا و نقره، یا ترکیبی از سهام شرکتهای فناوری و بیمه باشند.
کار یک صندوق قابل معامله لحظهای بیتکوین، خرید مستقیم رمز ارز «در لحظه» و در طول روز و بر اساس قیمت حال حاضرش است. در گذشته، بعضی از این صندوقها به شکل غیرمستقیم شامل بیتکوین نیز میشدند، اما ایالات متحده آمریکا در ژانویه ۲۰۲۴ برای چند صندوق قابل معامله لحظهای بیتکوین پروانه صادر کرد. این به سرمایهگذاران جدید، نظیر شرکتهای مدیریت سرمایهگذاری مانند بلکراک و فیدلتی، اجازه داد که بدون نگرانی بابت کیف پولهای دیجیتالی یا سر و کله زدن با صرافیهای رمز ارزها وارد دنیای سفتهبازی بیتکوینی شوند.
همه رمز ارزها بر اساس فناوری زنجیره بلوکی ساخته شده است، البته خیلی از محصولات مربوط مانند انافتی یا همان رمز کلید یکتا. در ماهیت مانند کاغذی است که جدولبندی شده است و همه خریدها و فروشهای رمز ارز داخل آن ثبت میشود. آنها در زنجیرهای از بلوکهای به هم پیوسته چیده شدهاند و نامش هم از همین میآید.
هر تراکنش رمز ارز جدا جدا توسط شبکهای عظیم از داوطلبانی که با استفاده از نرمافزارهای کامپیوتری صحت اش را تایید میکنند روی زنجیره بلوکی ثبت میشود. مشوقی که باعث میشود شبکه بیتکوین دست به چنین کاری بزند این است که اولین نفری که تراکنش را تایید کند بیتکوین دریافت میکند. این فرایند بالقوه سودآور که استخراج نامیده میشود در عین حال کاری جنجالی هم است چون رقابت برای بهروز کردن زنجیره بلوکی در کوتاه ترین زمان ممکن امری بسیار انرژیبر است.
«نیم شدن» به چه معنی است. مقدار بیتکوینی که میشود استخراج کرد حداکثر ۲۱ میلیون عدد است و بیشترین اش هم در حال حاضر در چرخش است. اما تقریبا هر چهار سال یک بار، تعداد بیتکوینهایی که به اشخاصی که با موفقیت بلوکهای جدیدی از رمز ارز ایجاد میکنند داده میشود نصف میشود. پبش بینی می شود که «نیم شدن» بعدی بیتکوین در بهار ۲۰۲۴ رخ دهد.