نمایندگان پارلمان افغانستان در مهاجرت متعهد شده‌اند که برای تأمین حقوق زنان مبارزه می‌کنند

شگوفه نورزی نماینده پارلمان ولایت هلمند در پی سقوط کابل به دست طالبان در 15 اگست مخفی شده بود. زیرا، نیروهای آمریکایی و ناتو پس از 20 سال جنگ، از کشور خارج شدند.

پیک‌آفتاب: نورزی به تازگی به الجزیره گفته است: “من 15 روز در دستشویی بدون پنجره بودم”. “حتی خانواده ام نمی دانستند من کجا هستم. طالبان به پدرم گفته بودند” به او بگو از مخفی شدن بیرون بیاید و ما با او کار خواهیم کرد”.

هُما احمدی، که سه دور نماینده ولایت لوگر در پارلمان بود، گفت: “آنها [طالبان] افرادی را که در دولت کار می کردند، خواهند کشت و طالبان این کار را بی سر و صدا انجام خواهند داد”. آنها وارد خانه های مردم می شوند تا به مردم نشان دهند که هیچ حقی ندارند و این ترس را ایجاد می کنند که آنها می توانند هرچه را که بخواهند، انجام میدهند و میبرند”.

یک روز پس از بازپس گیری افغانستان، طالبان برای کارمندان دولت “عفو عمومی” اعلام کرد. اما گزارش هایی منتشر شده که جنگجویان طالبان مردان قوم هزاره را میکشند و روزنامه نگاران را شکنجه میکنند. با این حال، رهبران بلند پایه طالبان تأکید کرده اند که مخالفان خود را هدف قرار نخواهد داد.

نورزی و احمدی از جمله بیش از دوازده زن نماینده مجلس و خانواده های آنها هستند که پس از تخلیه از افغانستان در چند هفته گذشته با کمک دو سازمان غیردولتی – شبکه ملیسا و حقوق بشر 360 – به آتن پایتخت یونان رسیده اند. این دو گروه با سازمان های بین المللی و افراد برای نجات و بیرون کشیدن خانواده ها همکاری کردند و بسیاری دیگر نیز در راهند تا بیرون کشیده شوند.

نادینا کریستوپولو بنیانگذار ملیسا می گوید: “ما لیستی از 150 زن با نفوذ را تهیه کردیم که بیشتر در لیست مرگ بودند. آنها با خطرات عظیمی روبرو بودند و مایل بودند که در فرایند دسترسی به میدان هوایی یا خروج از کشور، هرگونه ریسکی را بپذیرند.

ملیسا اما در زمینه ادغام، توانمندسازی و دادخواهی فعالیت می کند و برنامه های آموزشی غیررسمی و مشاوره ای را برای زنان مهاجر و پناهنده مقیم یونان ارائه می دهد.

نظیفه یوسفی بیک، استاد تعلیم و تربیه که از ولایت تخار به عنوان نماینده مجلس انتخاب شده بود، می گوید: “ما حتی قبل از ورود به پارلمان تهدیدهای زیادی دریافت میکردیم”. در اکتبر 2018، دو هفته از مبارزات انتخاباتی گذشته بود که فردی موتورسایکل سوار، بمبی را در جریان یک گردهمایی انتخاباتی که نظیفه بیک نیز در آن اشتراک داشت، منفجر کرد و ده ها هوادار او را کشت و تعداد دیگری مجروح کرد.

نورزی، نماینده مردم هلمند در مجلس گفت: “نگرش جامعه نسبت به ما تغییر کرد. زیرا؛ زنان سیاستمدار توانستند نگرش جامعه را تغییر دهند. بدین ملحوظ، مردم برای درخواست های حقوق بشری به ما ملحق می شدند”.

نمایندگان مجلس – که تعداد کثیری از آنها در مهاجرت به سر میبرند – هنوز خود را نمایندگان حوزه های انتخابیه خود می دانند، آنها در مهاجرت متعهد شده اند که برای تامین عدالت و حقوق زنان مبارزه میکنند و این امر را رسالت خویش میدانند. آنها قصد دارند به انگلستان، ایالات متحده و کانادا نقل مکان کنند و از آنجا برای تأمین عدالت و برابری جنیستی تلاش کنند.

ملیسا و حقوق بشر 360 جای خود را به عنوان محل اداری موقت برای پناهندگان اختصاص داده وبه نمایندگان مجلس در شبکه سازی کمک میکند.

کریستوپولو گفت: “این بسیار مهم است که در این فرایند، آنها نمایندگی خود را حفظ کرده و جای اینکه منتظر بمانند که شخص دیگری گام بعدی سفر را طراحی کنند، به فعالیت دادخواهانه خود ادامه دهند”. آنها بسیار در زندگی روزمره مشغول بوده اند. بنابراین، ما می خواهیم حمایت لازم را برای ادامه کار آنها ارائه دهیم. ما به انعطاف پذیری آنها و نقش هایی که آنها می توانند بازی کنند اعتقاد داریم”.