طالبان با نقاب دین به جنگ اقوام می‌روند

محمدآصف طیبی

وزارت امر به معروف طالبان روز گذشته با هم‌رسانی یک فایل ویدیویی، به شکل صریح جشن نوروز را تحریم کرد و گفت که این جشن از باب تشابه و هم‌سانی با کفار، حرام است. مقام طالبان ادعا کرده که جشن نوروز یادگار ایران دوران مجوس است و گرامی‌داشت آن به معنای ترویج فرهنگ مجوسیت است و نشانه تمرد از اسلام می‌باشد. یک مقام طالبان با استناد به چند آیه و حدیث گفته که چون نوروز در متن قران و حدیث نیامده، از اسلام نیست و هر رسمی که در احادیث و آیات نیامده باشد، حرام است.

احادیث و آیاتی که مقام طالبان به آن استناد کرده، هیچ اشاره‌ای درباره جشن نوروز ندارد و اتفاقاً مقام طالب هم ادعا می‌کند چون در این احادیث و آیات نامی از نوروز گرفته نشده، پس نوروز حرام است.

نوروز جشن فارسی‌زبانان است که از پیشینه تاریخی بسیار طولانی برخوردار می‌باشد. این جشن به مناسبت تحویل سال خورشیدی و رستاخیز طبیعت برپا می‌شود. مردمان فارسی‌زبان به دلیل این‌که زمستان سرد و بی‌روح به پایان می‌رسد و طبیعت در بهار نوعی زندگی و حیات دوباره می‌یابد، این شاهکار خلقت را تجلیل می‌کنند.

در نوروز، مردمان فارسی‌زبان از دیر زمان به دامان طبیعت می‌روند تا رویدن دوباره گیاهان و شگوفه‌زدن درختان را جشن بگیرند. در بهار، زمین سبز می‌شود و درختان و گل‌ها رنگارنگ می‌شوند و این روی‌داد شادمانی می‌آورد و این شادمانی محصول خلقت است.

فضای سبز و هوای معطر به عطر گل‌ها به صورت طبیعی تمامی انسان‌ها را جذب خود کرده و باعث خوشحالی آن‌ها می‌گردد. نه تنها باعث شادمانی فارسی‌زبانان می‌گردد که مردمان زیادی با هویت‌های گوناگون جذب شگفتی‌های آن می‌شوند. برای همین است که مردمان سراسر دنیا مطابق اقتضائات آب و هوای محل زندگی‎‌شان، همیشه منتظر فرا رسیدن فصل بهار هستند.

زیبایی‌های «بهار» را هیچ انسانی انکار نمی‌کند و تقریباً هیچ فرهنگی را نمی‌توان یافت که در نکوهش بهار و زیبایی‌های آن فیصله‌ای داشته باشد. تنها تصمیمی که قرار است در نکوهش بهار گرفته شود، همین تصمیمی است که از سوی اداره امر به معروف طالبان اتخاذ می‌گردد. جشن نوروز نماد خوشحالی و شادمانی به مناسبت فرا رسیدن بهار است و نه چیزی دیگر.

جالب است که وزارت امر به معروف طالبان در استدلال برای تحریم نوروز گفته است که نوروز در دین اسلام نیامده است، بنابراین حرام است. اگر قرار باشد هر چیزی که در متن قرآن و یا احادیث نیامده باشد، حرام باشد، بسیاری از سنن و آداب و رسوم مربوط قوم پشتون نیز حرام است. به عنوان نمونه، آیا طالبان «اَتن» را حرام می‌دانند؟ در هیچ جای قرآن و احادیث اسلامی از اَتن نام برده نشده است، مطابق استدلال وزیر امر به معروف طالبان اَتن باید حرام باشد. در حالی‌که طالبان خود در برنامه‌های مختلف خود از «اَتن» برای ابراز خوشحالی و شادمانی استفاده می‌کنند.

به نظر می‌رسد که پس از حذف واژگان فارسی از ادارات رسمی به بهانه بیگانه بودن، حالا فرصت برای حذف دیگر نشانه‌ای هویتی فارسی‌زبانان فرا رسیده است. طالبان تمامی عزم خود را جزم کرده‌اند تا آثار و نشانه‌های فرهنگی اقوام غیرپشتون را از بین ببرند و نابود کنند، تا از این مسیر برای نابودی هویت‌های اقوام غیرپشتون اقدام نمایند. مخالفت با واژگان فارسی و جشن نوروز، هیچ دلیل دیگری جز قوم‌ستیزی و هویت‌ستیزی ندارد که طالبان به عنوان نماد قبیله تلاش می‌کنند برای تثبیت اقتدار فاشیزم قبیله‌ای و تباری، از آن بهره بگیرند.

طالبان تمامی عمل‌کردهای خود را رنگ دینی می‌دهد، در حالی‌که بسیاری از رفتارهای آنان مطابق دین نیست. به عنوان نمونه؛ هم‌زمان با هشت مارچ، هم سخنگوی طالبان و هم وزارت خارجه طالبان بیانیه‌های رسمی صادر کردند و از آن روز تجلیل نمودند. آیا هشت مارچ در متن دین طالبان وجود دارد؟ آیا تجلیل از هشت مارچ هم‌سانی و تشابه به کفار نیست؟

تمامی رفتارهای طالبان در شش ماه گذشته نشان می‌دهد که این گروه عزم خود را برای حذف اقوام غیرپشتون به کار گرفته‌اند. حذف اقوام ممکن نیست، مگر این‌که نشانه‌های هویتی و تاریخی آنان از بین برده شود. کوچ‌های اجباری، حذف زبان، مخالفت با الگوهای قومی، ممانعت از برگزاری محافل بزرگ‌داشت از بزرگان قومی، توهین به تندیس‌های بزرگان قومی و حالا مخالفت با جشن تاریخی نوروز، همه نشان از این سیاست حذف‌گرایانه طالبان دارد. طالبان هیچ توجیهی برای اقناع افکار عمومی ندارند، مگر این‌که به دین متوسل شود و با حربه دینی، جنگ قومی به راه اندازد.