موسسه روابط نژادی: مسلمانان جنوب آسیا و خاورمیانه به حد کافی «لیاقت بریتانیایی بودن» را ندارند
موسسه روابط نژادی بریتانیا که یک اندیشکده غیردولتی است، می‌گوید که نهادهای حکومتی در این کشور با استفاده از تغییر قوانین شهروندی و اعمال آن علیه مسلمانان این کشور، آن‌ها را در عمل به شهروندان «درجه دو» تقلیل داده‌اند.
موسسه روابط نژادی بریتانیا که یک اندیشکده غیردولتی است، می‌گوید که نهادهای حکومتی در این کشور با استفاده از تغییر قوانین شهروندی و اعمال آن علیه مسلمانان این کشور، آن‌ها را در عمل به شهروندان «درجه دو» تقلیل داده‌اند.
پیک‌آفتاب: این موسسه در گزارشی که به تاریخ 11 سپتمبر، تحت عنوان «شهروندی؛ از حق تا امتیاز» منتشر کرد، با اشاره به قانونی که در سال ۲۰۰۲ و در واکنش به وقایع 11 سپتمبر در بریتانیا معرفی شد، چنین نوشته است: “این قانون در بریتانیا بستری شد برای «شهروندی درجه دو» که اکثراً بریتانیایی‌های مسلمان را متاثر ساخته است”.
موسسه روابط نژادی بریتانیا (Institute for Religious Research) با استناد به یافته‌های تحقیق خود مدعی شده که هر دو حزب کارگر و محافظه‌کار این کشور از زمان اجرایی شدن این قانون در سال ۲۰۰۲، به موسسات حکومتی چند برابر اجازه داده‌اند که حق شهروندی افرادی که دوتابعیته و اغلب از اقلیت‌های قومی هستند را لغو کنند و این‌که چطور مسلمانان جنوب آسیا و خاورمیانه‌تبار به طور ویژه هدف این اقدامات قرار گرفته‌اند.
گزارش این موسسه هم‌زمان با بالا گرفتن مباحث حقوق بشری و حق شهروندی بریتانیا در ارتباط با پرونده شمیم بگیم، دختر مسلمان بریتانیایی منتشر شده است که در سال ۲۰۱۵ و هنگامی‌که تنها ۱۵ سال داشت، به هم‌راه دو هم‌‌مکتبی خود از لندن به ترکیه رفت و سپس از مرز سوریه عبور کرد و به داعش پیوست.
خانم بیگم که به «عروس داعش» نیز شهرت یافته، در تلاش برای بازگشت به بریتانیا است، اما وزارت خارجه این کشور با لغو تابعیت بریتانیایی خانم بیگم، مانع ورود او به این کشور شده است.
این در حالی است که وکلای خانم بیگم معتقدند با توجه به صغارت سنی او (او در سال 2015 تنها 15 ساله بوده) باید شمیم بیگم را قربانی قاچاقچیان انسان دانست و دولت بریتانیا نباید حق شهروندی او را ابطال می‌کرد.
فرانسیس وبر، نویسنده این تحقیق و معاون موسسه روابط نژادی بریتانیا گفته است، اگر چه دولت مدعی است تنها حق شهروندی کسانی را لغو می‌کند که تهدید بسیار جدی و بزرگی برای کشور محسوب شوند یا جرمی بسیار شنیع و غیرانسانی مرتکب شده باشند.
این محقق در خصوص این مسئله چنین تصریح کرده است: “این تغییرات در قوانین شهروندی به بریتانیایی‌های مسلمان جنوب آسیا و خاورمیانه‌ای‌تبار این پیغام نژادپرستانه را القا می‌کند که آن‌ها به حد کافی برای بریتانیایی بودن «لیاقت ندارند» و دائماً باید مراقب هر قدمی که بر می‌دارند، باشند.”
سه سال پیش هم تحقیقی که توسط یک انجمن اسلامی در بریتانیا صورت گرفته بود، مدعی شده بود: “نزدیک به نیمی از مردم بر این باورند که اسلام با ارزش‌های بریتانیا سازگاری ندارد.”
حدود یک سوم از شرکت‌کنندگان در این بررسی گفته‌اند که احساس می‌کنند اسلام خشونت علیه غیرمسلمانان را تشویق می‌کند.
نزدیک به 60 درصد از کسانی هم که به سوالات این تحقیق پاسخ دادند، قبول دارند خود مسلمانان هم با اسلام‌هراسی گسترده روبه‌رو هستند.
این در حالی مطرح می‌شود که انسان‌ها متناسب با رنگ، نژاد، دین و مذهب در کشورهای جهان اول نیز با تبعیض جدی مواجه می‌شوند، در حالی‌که شعار این کشورها حمایت از «حقوق بشر» و «آزادی‌های دینی-مذهبی» است.
