شکایت برخی خبرنگاران افغانستانی از دولت بریتانیا
تعدادی از خبرنگارانی که در گذشته با رسانههای بریتانیایی در افغانستان کار کردهاند، میگویند که با تهدید مرگ و ضربوشتم روبهرو هستند و دولت بریتانیا برای نجات آنان هیچ کاری انجام نمیدهند.
تعدادی از خبرنگارانی که در گذشته با رسانههای بریتانیایی در افغانستان کار کردهاند، میگویند که با تهدید مرگ و ضربوشتم روبهرو هستند و دولت بریتانیا برای نجات آنان هیچ کاری انجام نمیدهند.
پیکآفتاب: گاردین روز گذشته 28 می، در گزارشی وضعیت خبرنگاران افغانستانی که با رسانههای بریتانیایی کار کردهاند را به بررسی گرفته و نوشته است: “گروهی از روزنامهنگاران افغانستانی که سالها از نزدیک با رسانههای بریتانیا کار میکردند، نحوه مواجهه با ضربوشتم، تهدید به مرگ و ماهها مخفی شدن را فاش کرده و دولت بریتانیا را متهم کردند که تعهد خود برای آوردن آنها به بریتانیا را زیر پا گذاشته است.”
بر اساس گزارش گاردین، هشت روزنامهنگار که از زمان بازگشت طالبان در تابستان سال گذشته، برای کسب مجوز به بریتانیا تلاش کردهاند، اکنون علیه دولت اقدام قانونی میکنند. آنها پس از ماهها انتظار برای رسیدگی به درخواستهایشان برای نقل مکان به بریتانیا، برای بررسی قضایی درخواست دادهاند. این خبرنگاران میگویند که فقط ایمیلهای پاسخ استاندارد را از برنامه سیاست جابهجایی و کمک افغانستان (آراپ) دریافت میکنند.
گاردین میافزاید: “اعضای این گروه به آبزرور گفتند که با رسانههای بریتانیایی کار کردهاند و در مورد عملیات علیه طالبان، برنامههای بازسازی زیرساختهای افغانستان، حقوق زنان و مبارزه با تجارت مواد مخدر گزارش دادهاند. آنها گفتهاند که از زمان تسلط طالبان، هشدارهایی دریافت کردهاند که هدف قرار گرفتهاند.”
در هرجومرج تخلیه تابستان سال گذشته از کابل، دولت بریتانیا اعلام کرده بود، برای خبرنگاران افغانستانی که با رسانههای بریتانیایی کار میکردند و خانوادههایشان، معافیتهای ویژه ویزا صادر میکند.
دومینیک راب، وزیر خارجه وقت بریتانیا، در آن زمان گفته بود: “ما باید از آن روزنامهنگاران شجاع افغانستانی که با شجاعت کار کردهاند تا آنچه را که واقعاً در افغانستان میگذرد، روشن کنند، محافظت کنیم”. دولت بریتانیا همچنین اذعان کرده بود، در صورت وجود «تهدید فوری برای زندگی»، پروسه انتقال میتواند تسریع شود.
یکی از این خبرنگاران که گاردین از وی با نام عباس نام برده است، سالها با رسانههای بریتانیا کار میکرد و امیدوار بود ماهها پیش به بریتانیا انتقال شود، اما نه ماه پس از بازگشت طالبان به قدرت، او همچنان گرفتار و در معرض خطر جدی است.
این رسانه بریتانیایی تصریح میکند: “او که با تلاش برای آدمربایی و تیراندازی مواجه شده است، اکنون مرتباً مکان خود را تغییر داده و جدا از خانواده خود زندگی میکند. در حالیکه اشک از صورتش سرازیر شده بود، گفت که چگونه همسر و فرزندانش را هر چند هفته یکبار میبیند تا لباس و پول تازه به دست آورد.”
عباس به آبزرور یکی دیگر از رسانههای بریتانیایی گفته است: “من در یک نوع تروما هستم. گروهی از ما هستند که دولت بریتانیا باید به آنها کمک کند. من حتی یک شب را بدون نگرانی در خانه با خانوادهام نگذراندهام.”
او در ادامه تصریح میکند: “متاسفانه، ما در حال حاضر در معرض تهدیدهای بسیار جدی هستیم. ما نمیخواهیم تا سال 2024 منتظر بمانیم تا خارج شویم. من خواب ندارم، روزبهروز خوابم کم میشود. این روزها، دو ساعت، سه ساعت است بیشتر نمیخوابم.”
بیدار، یکی دیگر از خبرنگاران معترض بر سیاستهای دولت بریتانیا گفته است که او عملاً در نتیجه ارتباطش با رسانههای خارج از کشور پناهنده شده است. اعضای خانواده وی مورد حمله قرار گرفتهاند.
دولت بریتانیا اما پروسه خروج کسانی که با نهادهای مرتبط با بریتانیا در افغانستان کار کرده بودند را متوقف کرده و افراد زیادی اکنون در بیسرنوشتی به سر میبرند.