این کجا و آن کجا …

حکومت امروز میزبان هئیتی از پاکستان بود که رهبری آن‌را زنی بر دوش داشت. او با زلفان رها شده و رقصان در دست باد، با مردانی که غیرت‌مندانه دختران و زنان وطن‌اش را به خانه‌ها بازگردانده‌اند، با عشوه زنانه، پیشانی باز و لب مملو از لبخند مداوم از وطن، فرهنگ و جایگاه زن در سرزمین‌اش و مقام حکومتی‌اش در سرزمین ابایی‌اش، با وقار نمایندگی نمود.

ربانی در کناری میزی نشست که طرف مقابل‌اش هیچ زنی از جمعیت چهل میلیونی افغانستان که نیم آن‌را زنان تشکیل می‌دهند، در میان خود نداشت. لبه میز مقابل او فرهنگ مردسالاری و اندیشه استوار بر افتخاری واهی بود که سالیان متمادی چیزی جز کشتن، بستن، خواستن از دول خارجی در کارنامه پُر افتخار خود ندارند.

افغانستان سرزمینی که زنان‌اش در مملک ابایی خود تحت ستم مردان غیرت‌مند قرار می‌گیرند. نبوغ، خلاقیت، و فرآورده‌های ذهنی‌شان در کنج تاریک خانه‌ها یا چهار دیواری منزل زندانی شده و نابود می‌گردد. اما هرباری که زنان افغانستان فرصت میدان داشته، ثابت نموده‌اند که نسل پُر بار و صلح‌طلب اند. آن‌ها قدم‌هایی برداشته‌اند تا ثابت سازند که می‌توانند آینده این ملک ستم‌دیده و اوراق سیاه تاریخ‌ش را دگرگون و مانند لباس‌های رنگارنگ خویش، رنگین نمایند. زنانی که امروز دربند اند و یا خارج از این مملکت با گلو پُر بغض به سر می‌برند، واقعیت‌های اصلی سیاست حاکم در جامعه افغانستان را به نمایش گذاشته‌اند. امروز به دلیل محدودیت‌های وضع شده، نمی‌توانند افتخار، خلاقیت و دست‌آوردهای خویش را در این مرزوبوم به نمایش بگذارند.

هرچند زنان در هر فرصت، با افتخار تمام از افغانستان و ارزش‌های مادروطن‌شان دفاع نموده و فرهنگ والای کابل‌زمین، بدخشان، قندهار و بامیان را به نمایش گذاشته‌اند. به طور مثال می‌توان از:

• اسما رسمیه طرزی، نخستین زن خبرنگار در افغانستان و مدیرمسئول نشریه ارشاد نسوان
• لطیفه سراج، نخستین گوینده در رادیو
• ماریا بشیر، نخستین دادستان زن
• عذرا جعفری، نخستین شهردار زن
• حبیبه سرابی، اولین والی زن
• و …

نام برد که در محدوده کاری‌شان به مردم این ملک خدمت نموده و در دوران مسئولیت‌شان فاخرترین دست‌آورها را داشته‌اند.

زنان افغانستان تجربه پُر رنگ و پُر دست‌آوردی در عرصه‌های مختلف قبل از دهه چهل و به ویژه در دو دهه اخیر قبل از فرار اشرف غنی داشتند. آن‌ها توانسته بودند که در قوه‌های قضائیه، اجرائیه و مقننه نقش پُر رنگی داشته باشند.

حضور ربانی در کابل و ملاقات با سران امارت اسلامی، به هزاران جمله می‌تواند تفسیر شود و به قول معروف تصاویر وی با نمایندگان امارت اسلامی «هزار سخن» دارد.