خبرنگاران زن نباید به حاشیه رانده شوند
شبنم شهرزاد، خبرنگار
در آستانه روز همبستگی زنان جهان «هشتم مارچ » که همه ساله در سراسرجهان و افغانستان برای ارج گذاری به مقام والای زن و پاسداری از زحمات و ایستادگیهای آنان در برابر ناملایمتهای روزگار تجلیل میشود اما متاسفانه نزدیک به دو سال میشود که از تجلیل آن در افغانستان نه تنها خبری نیست – بلکه تلاش میشود تا دست آوردهای نیم بندی که در طی دو دهه نظام جمهوریت در عرصههای مختلف بدست آمده نادیده گرفته شود و این قشر مهم جامعه به فراموشی مطلق سپرده شود.
دختران و زنان افغان نظر به شریعت اسلامی حق تعلیم و تحصیل را دارند و در پهلوی آن، کار کردن نیاز اصلی زنان افغان است تا استقلالیت مالی داشته باشند و با تحصیل و کار، نسلهای بعدی را با سواد و خودکفا تقدیم جامعه نمایند.
در کشوری به شدت سنتی و جامعه مرد سالار، این زنان تحصیل یافته اند که در سطوح مختلف به مبارزه پرداخته حق و حقوق خود و هم جنسان خویش را طلب و در خط نخست مبارزه قرار داشتند که سهم بارز آنان را نمیشود نادیده گرفت و انکار کرد که آنها با استفاده از تواناییهای بلقوه٫ راه را بهسوی یک افغانستان مترقی و آسوده گشوده اند و هیچکسی منکر آن شده نمی تواند، با توجه به نیازمندی جامعه در راستای ظرفیت پروری و بلند بردن سطح آگاهی مردم، شماری زیادی از دختران به مسلک خبرنگاری رو آورده اند و با مجادله علیه تمام نابرابریها در خط مقدم اطلاعرسانی، سنگردار آزادی بیان و در خادم مردم بودند و هستند.
از آنجا که مسلک خبرنگاری بر پایهای اصول و قواعد ژورنالیستیک استوار بوده و اخلاق ژورنالیزم حکم میکند که با قضایا چیگونه برخورد صورت گیرد و با استفاده از روشهای عملی همیشه راوی و بازگو کننده حقایق بوده اند، با تغییر نظام ها، خبرنگاران از کسانی هستند که با حفظ بیطرفی به کار خود ادامه داده و نظر به قواعد پذیرفته شده و اصول معین، به پیش روان هستند تا رفع مسوولیت نموده و از وقایع مهم مردم را آگاه نگهدارند.
خبرنگاران در ابعاد سیاسی و سیاستهای حکومتها و نظامها دخیل نبوده و در بطن اصل بیطرفی بهکارشان ادامه میدهند، توقع نمیرود که به جناح و طرفی نسبت داده شوند و قضاوت گردند .
بانوان خبرنگار که همیشه در کنار برادران رسانهیی سنگر اطلاعرسانی را در دفاع از آزادی بیان و ارزشهای بدست آمده حفظ نموده اند، نسبت به سایر هم مسلکان خویش با چالشهای متعددی مواجه بوده اند.
از سوی دیگر با روی کار آمدن حکومت امارت اسلامی در افغانستان نه تنها که کار خبرنگاران زنان حفاظت نشدند٫ بلکه با تاسف، وضع محدودیت ها در برابر آنها افزایش یافته و میتوان چالشهای عمده سد راه آنان را همچو عدم دسترسی به اطلاعات، عدم حضور در کنفرانسهای خبری، بیکاری روز افزون و تحمیل سایر مشکلات را نام برد که این محدودیت ها متاسفانه گردش چرخه اطلاع رسانی را کند و آزادی بیان را مختل می نماید و از سوی هم، نگرانی های را در پی دارد که با عناوین مختلف زنان خبرنگار به حاشیه رانده میشوند و این نگرانی با گذشت هر روز ادامه می یابد .
ما خبرنگاران زن که نظر به مسلک و رشته تحصیلی، خود را در برابر مردم و کشور مسئول میدانیم و مردم نیز از ما توقع دارند تا از جریانات مختلف و وقایع، آگاهی داشته باشند بنآ حضور پر رنگ مایان ضروری است.
در همین حال ما خبرنگاران «زن» خواهان از بین بردن محدودیت های وضع شده از سوی امارت اسلامی بوده و از جامعه جهانی و سازمان ملل میخواهیم که همه خبرنگاران را بهخصوص خبرنگاران زن را در این برههی اساس تاریخ تنها نگذارند .
همچنان در روز همبستگی زنان، خواهان همکاری زنان جهان با زنان افغان هستیم تا از یک طرف ادای مسئولیت نمایم از طرف دیگر ظرفیت های خودرا بلند ببریم تا باشد جهان بهطرف یک قطبی شدن در ترازوی عدالت سوق داده شده و حقوق همه اقشار جامعه حفظ و احترام گردد .
