از کویته تا کابل؛ نانوایِ که رئیس ترافیک شد
نیویارک تایمز با نشر مقاله‌ای به قلم‌های "امیلی اشمال" و "ضیا الرحمن" می‌گوید که طالبان با کمبود منابع انسانی روبه‌رو بوده و پست‌های دولتی را با منابع انسانی پاکستانی پُر می‌نمایند.
نیویارک تایمز با نشر مقاله‌ای به قلم‌های “امیلی اشمال” و “ضیا الرحمن” می‌گوید که طالبان با کمبود منابع انسانی روبه‌رو بوده و پست‌های دولتی را با منابع انسانی پاکستانی پُر می‌نمایند.
پیک‌آفتاب: نیویارک تایمز با نشر مقاله‌ای طولانی به تاریخ 13 جنوری، می‌نویسد که پنج ماه از تسلط طالبان بر کابل می‌گذرد ولی هنوز مشکل دولت‌داری این گروه حل نشده و طالبان با چالش‌های حکومت‌داری دست‌وپنجه نرم می‌کنند که علت آن کمبود نیروی انسانی است.
نویسندگان مقاله اما می‌گویند که رهبران طالبان قول داده بودند که کارمندان دولت را حفظ کنند و تنوع قومیتی را برای نقش‌های اصلی دولتی در اولویت قرار دهند، اما در عوض پست‌های دولتی را در تمام سطوح مدیریتی با جنگجویان خود پُر می‌کنند. نویسندگان روایت می‌کنند که تعداد کثیری از کارمندان دولت پیشین فرار کرده‌اند و یا به دلایل گوناگون از کار خودداری کرده‌اند و جای خالی گسترده‌ای را در دولت باقی گذاشته‌اند.
نویسندگان مقاله در بخشی می‌گویند که 20 سال پیش، زمانی‌که نیروهای امریکایی وارد افغانستان شدند، “خیال‌محمد غیور” از افغانستان فرار کردند و همراه با سایر افغانستانی‌ها در جنوب‌غربی پاکستان ساکن شد و به شغل نانوایی روی آورد. او پس از سقوط کابل در 15 اگست از فردی ناشنای تماس دریافت می‌کند. او به غیور می‌گوید که به او در افغانستان نیاز دارند و این بار نه به عنوان نانوا، بلکه به عنوان رئیس پولیس استخدام خواهد شد. اکنون خیال‌محمد غیور به عنوان رئیس پولیس ترافیک کابل بر 1450 تن نظارت می‌کند.
مقاله اما می‌گوید که کمبود نیروی کاری که سیستم دولت را مدیریت می‌کرد، اکنون به شکل فاحش در دولت طالبان دیده می‌شود و طالبان تلاش می‌کنند که جای افراد متخصص را با ملاها، مولوی‌ها و قاری‌های پیشاوری پُر نمایند و برای این کار دست به دامن پاکستان نیز شده‌اند.
مقاله در بخش دیگر تحلیل می‌کند که طالبان برای کمک به پُر کردن شکاف‌ها و خلاهای حکومتی به پاکستان می‌روند تا نیروهای خود را ترغیب کنند که وارد افغانستان شوند. از جانب دیگر، آنها تلاش می‌کنند که از طریق نیروهای انسانی پاکستان، پست‌های دولتی را پُر نمایند.
از سوی دیگر، این مقاله اما واکنش‌های را نیز در پی داشته است. امرالله صالح، معاون پیشین حکومت افغانستان در رخ‌نامه فیسبوک خود راجع به این مسوله نوشته است: “جابجایی کارمندان و کادرهای ملکی پاکستان در اداره‌های افغانستان به این معناست که نیمه‌ی کمبود و گم شده‌ی طالبان تکمیل می‌گردد. طالبان نظامی که وجه مشترک با کارمندان و کادرهای ملکی افغانستان ندارند باعث شده است که تشنج در اداره‌های نیمه فلج افغانستان اوج بگیرد. با پر سازی خلای اداری توسط مدیران پاکستانی نظامیان و ملکی‌ها در یک خط قرار می‌گیرند و اشغال نیابتی به اشغال نیمه مستقیم تبدیل می‌گردد. اردو زبان سوم اداری افغانستان خواهد شد. اینکه این اشغال نیابتی و حالا نیمه مستقیم چه مدت دوام می‌کند بحث متفاوت و علیحده است. برای فعلا خلای قوای مسلح ملی را ملیشه‌های زیر حمایه آی اس آی و خلای فرار مغزها را مامورین پاکستانی پر می‌سازند. شاید یادداشتن زبان اردو شمولیت در اداره طالب را در آینده نه چندان نزدیک سهل تر بسازد”.
این در حالی مطرح می‌شود که عمران خان، نخست وزیر پاکستان که روز جمعه 14 جنوری، در نشست کمیته مقام‌های ارشد (اپکس) صحبت می‌کرد، از مسئولان این کشور خواست که جهت جلوگیری از فاجعه انسانی در افغانستان به این کشور نیروی انسانی متخصص و آموزش دیده در زمینه‌های طبی، فناوری اطلاعات، مالی و حسابداری بفرستند.
در همین حال، امرالله صالح در توییتی به اظهارات عمران خان، واکنش نشان داده و نوشته است: “نخست وزیر پاکستان گفت که دولت او خلاء فرار مغزها در افغانستان را با فرستادن کارمندان ملکی به کابل پر خواهد کرد. کارمندان ملکی که توسط آی اس آی بررسی می‌شوند در واقع به طالبان کمک خواهند کرد تا نیمه غیرنظامی گمشده خود را بدست آورند. آنها را زودتر بفرستید زیرا کارآموزان خاکی شما خوب نیستند”.
PM Khan of Pak hz said his govt will fill the vacuum of post Aug 15 brain drain in Afg by sending civil serants into Kabul. Civil servants vetted by the ISI will indeed help the Talib get their missing civilian half. Send them sooner as your Khaki trainees aren't doing well
— Amrullah Saleh (@AmrullahSaleh2) January 15, 2022
افزون بر بحث بالا، پیشتر نیویارک تایمز با نشر مقاله‌ای گفته بود که مسئولیت شکست امریکا در افغانستان به دوش پاکستان است و این کشور همواره نقش مخرب در معادلات افغانستان داشته است.
از جانب دیگر، نویسنده مقاله می‌نویسد که “ارسالاح خروتی” که قبلاً به عنوان سازمان‌دهنده اجتماعی در کمپ پناهندگان در پاکستان کار می‌کرد، اکنون معین وزارت مهاجرین و عودت کنندگان طالبان است. نویسنده می‌گوید که “مولوی سعیدالله” که قبلاً به عنوان خطیب در مسجدی در یک محله فقیرنشین کراچی فعالیت می‌کرد، اکنون به سمت قاضی در ولایت پکتیکا در شرق افغانستان منصوب شد و شغلی را که در سال 2001 رها کرده بود، از سر گرفته است.
از جانب دیگر، پیشتر سناتور باب منندز، روابط امریکا و پاکستان را چالش‌برانگیز خوانده بود. او گفته بود “همان‌طور که ماه گذشته به این کمیته گفتم، شکست ماموریت ما در افغانستان، تا حدی به دلیل سال‌ها رفتار دوگانه پاکستان بوده است”.
نویسندگان مقاله اما تصریح می‌کند که طالبان هزاران جنگجوی سابق خود را که بی سروصدا در داخل مرزهای پاکستان زندگی می‌کردند، اکنون وارد سیستم دولتی افغانستان می‌کند و تاکنون مشخص نیست که چه تعداد از جنگجویان سابق طالبان از پاکستان بازگشته و در بدنه طالبان جذب شده‌اند.
این در حالی مطرح می‌شود که پیشتر کریس الکساندر، دیپلمات مطرح کانادایی به تاریخ اول جنوری، در توییتی گفته بود که بیست سال تلاش بین‌المللی با شکست مواجه شده است. او گفته بود که پاکستان حامی اصلی تروریسم است.
پس از بازگشت طالبان به قدرت، حملات تروریستی در پاکستان افزایش یافته است